منظور از ارزهای غیر قابل ردیابی چیست؟ لیست ارزهای پیگیرگریز

ارزهای دیجیتال غیر قابل ردیابی، نوعی رمز ارز هستند که جهت حفظ حریم خصوصی و امنیت تراکنش‌ها طراحی شده‌اند. برخلاف ارزهایی مانند بیت کوین و اتریوم که اطلاعات تراکنش‌های آن‌ها روی بلاکچین عمومی قابل مشاهده است، ارزهای غیر قابل ردیابی از فناوری‌هایی همچون رمزنگاری پیشرفته، آدرس‌های پنهان و تراکنش‌های مخفی استفاده می‌کنند. در نتیجه، هویت کاربران و جزئیات تراکنش‌های آن‌ها مخفی باقی می‌ماند. برخی از این ارزها شامل مونرو، دش و زی کش هستند.

ارز دیجیتال غیرقابل ردیابی (PRIVACY COINS) چیست؟

 بسیاری از رمزارزها در بستر شبکه‌های بلاکچین عمومی در دسترس قرار می‌گیرند و هر شخصی قادر به شناسایی آدرس‌های فعال این بلاکچین‌ها است. بنابراین، افراد با کمی تجزیه، تحلیل و ردگیری تراکنش‌ها می‌توانند هویت واقعی دیگران را شناسایی کنند.

از این رو، برخی کارشناسان اعتقاد دارند اکثر رمزارزها مانند بیت کوین و اتریوم در حفظ حریم خصوصی سرمایه‌گذاران خود به خوبی عمل نمی‌کنند. در پاسخ به این چالش، یک سری از ارزها به نام پیگیر گریز (Privacy Coin) به وجود آمده‌اند که برای حفظ حریم خصوصی و امنیت تراکنش ها تلاش می کنند.

این ارزها برای افرادی مناسب است که به دلایل شخصی یا تجاری به امنیت بیشتر و ناشناس‌ بودن تراکنش‌های خود نیاز دارند. از محبوب‌ترین ارزهای موجود در کریپتو که به این صورت فعالیت دارد، می‌توان مونرو (Monero)، (زی کش، ZEC) و دش (Dash) را نام برد. این ارزها نه تنها اطلاعات فرستنده و گیرنده، بلکه گاهی مبلغ تراکنش را هم از دید عموم پنهان می‌کنند. به همین خاطر، آن‌ها را به عنوان ابزارهایی ایده‌آل برای کاربردهای حساس یا خصوصی می‌شناسند.

البته در شرایطی که ارزهای پیگیر گریز نقش مهمی در حفاظت از حریم خصوصی ایفا می‌کند، استفاده از آن‌ها کمی بحث‌برانگیز است. برخی دولت‌ها و نهادهای نظارتی نگرانی‌هایی در خصوص استفاده از این ارزها در فعالیت‌های غیرقانونی یا فرار مالیاتی دارند. با این وجود، این ارزها از ابزارهای مهم برای تقویت آزادی‌های مالی و حفاظت از داده‌های شخصی در دنیای کریپتو محسوب می‌شوند.

کاربرد ارزهای پیگیر گریز چیست؟

ارز دیجیتال غیر قابل ردیابی برای حفظ حریم خصوصی و امنیت در تراکنش‌های مالی طراحی شده است. این ارز به کاربران اجازه می‌دهد بدون هیچ نگرانی بابت افشای هویت یا جزئیات تراکنش‌های خود، دارایی‌های دیجیتال خود را منتقل نمایند. این کار با استفاده از فناوری‌هایی مانند امضای حلقه‌ای (Ring Signature)، آدرس‌های مخفی (Stealth Addresses) و پروتکل‌های محرمانه تراکنش امکان‌‎پذیر است. در نتیجه ارزهای پیگیر گریز مانع از ردیابی اطلاعات توسط اشخاص ثالث، دولت‌ها یا هکرها می‌شوند. این ویژگی سبب شده تا این ارزها کاربردهای خاصی در تجارت، حفظ اطلاعات شخصی و تراکنش‌های حساس داشته باشند که نمونه‌هایی از این کاربردها عبارتند از:

• با پرداخت‌های شخصی و محرمانه از افشای اطلاعات مالی در زمان انجام تراکنش‌ها جلوگیری می‌شود.
• استفاده در تراکنش‌های تجاری و محرمانه بودن اطلاعات مالی موجب حفظ حریم خصوصی شرکت‌ها شده است.
• امکان انتقال این دسته از ارزها در کشورهایی که نظارت شدیدی روی تراکنش‌ها دارند، فراهم است.
• با مخفی کردن جزئیات تراکنش‌ها، از سرقت اطلاعات مالی توسط هکرها جلوگیری می‌شود.
• این ارز مناسب کسانی است که به دلایل امنیتی تمایلی به ردیابی تراکنش‌هایشان ندارند.

لیست ارزهای دیجیتال غیر قابل ردیابی

روز به روز به لیست ارزهای غیر قابل ردیابی اضافه می‌شود و شناسایی آن‌ها اهمیت زیادی دارد. در جدول زیر ارزهای پیگیر گریز را مشاهده می کنید:

1- مونرو (Monero)

مونرو جزو محبوب‌ ترین ارزهای پیگیر گریز بوده که برای حفظ حریم خصوصی طراحی شده است. این ارز از فناوری‌هایی همچون امضای حلقه‌ای و تراکنش‌های محرمانه جهت مخفی کردن هویت فرستنده، گیرنده و مقدار تراکنش بهره می‌برد. مونرو به خاطر شفافیت اختیاری خود در میان کاربران و توسعه‌دهندگان به عنوان یکی از برترین ارزهای پیگیر گریز شناخته می‌شود.

2- زی کش (Zcash)

زی کش نوعی ارز دیجیتال است که با استفاده از فناوری Zero-Knowledge Proofs (اثبات با دانش صفر)، امکان انجان تراکنش‌های خود را به صورت خصوصی به کاربران می‌دهد. کاربران این ارز قادر به انتخاب از میان تراکنش‌های شفاف و محافظت شده هستند و این انعطاف از نقاط قوت آن به حساب می‌آید. در واقع، این ویژگی سبب شده زی کش هم برای کاربران معمولی و هم کسانی که به دنبال حریم خصوصی هستند، مناسب باشد.

3- دش (Dash)

ارز دش که در ابتدا با نام دارک کوین شناخته می‌شد، یک ارز مبتنی بر بلاکچین با قابلیت‌های پیشرفته برای حفظ حریم خصوصی است. قابلیت Private Send در این ارز به کاربران اجازه می‌دهد تراکنش‌های خود را با بیشترین امنیت ممکن و بدون امکان ردیابی انجام دهند. همچنین دش به خاطر سرعت بالا و کارمزد پایین، در میان کاربران به محبوبیت رسیده است.

4- ورج (Verge)

ورج از دیگر ارزهای دیجیتال غیر قابل ردیابی بوده که برای ارائه تراکنش‌های محرمانه به وجود آمده است. این ارز از شبکه‌های ناشناس همچون Tor و I2P جهت پنهان کردن آدرس‌های IP کاربران بهره می‌برد. ورج با هدف ارائه حریم خصوصی بالا و تراکنش‌های سریع، جایگاه خاصی در میان کاربران کریپتو دارد.

5- هاون پروتکل (Haven Protocol)

هاون پروتکل یک ارز دیجیتال با تمرکز روی تراکنش‌های خصوصی و دارایی‌های دیجیتال پایدار است. این ارز از همان فناوری‌های مونرو برای حفظ حریم خصوصی استفاده می‌کند. همچنین کاربران می‌توانند دارایی‌های خود را به دارایی‌های پایدار مانند Xusd تبدیل کرده تا از نوسانات بازار در امان باشند.

6- پایرت چین (Pirate Chain)

به گفته توسعه‌دهندگان پایرت چین، حریم خصوصی برای این ارز در اولویت نخست قرار دارد. این ارز از فناوری تحت عنوان zk-SNARK برای انجام تراکنش‌های خصوصی استفاده کرده و برخلاف زی کش، تمام تراکنش‌ها به صورت پیش‌فرض در حالت خصوصی قرار دارند.

7- گرین (Grin)

گرین به عنوان یک ارز دیجیتال غیر قابل ردیابی دیگر، براساس پروتکل MimbleWimble طراحی شده است. این پروتکل به حذف اطلاعات اضافی در تراکنش‌ها کمک کرده و حجم بلاکچین را کاهش می‌دهد. گرین به خاطر ساده و کارآمد بودن، از گزینه‌های محبوب در میان کاربران ارزهای پیگیر گریز است.

جمع بندی

ارزهای غیر قابل ردیابی یا Private Coins با ارائه ویژگی‌های پیشرفته برای مخفی‌ کردن اطلاعات تراکنش‌ها، به ابزاری موثر برای حفظ حریم خصوصی مالی کاربران تبدیل شده است. این ارزها از فناوری‌های گوناگونی جهت غیر قابل ردیابی کردن تراکنش‌ها استفاده می‌کنند. با وجود این که این ارزها با چالش‌هایی همچون نگرانی‌های قانونی روبرو هستند، اما نقشی ویژه در افزایش امنیت و آزادی مالی در دنیای دیجیتال ایفا می‌کنند. برای خرید این ارزها از بهترین صرافی آنلاین اقدام کنید.